Egzorcyzm

 

Egzorcyzm

(gr. „zaprzysięganie, zaklinanie pod przysięgą”) Wypędzanie złych duchów (albo nawet samego diabła) z ludzi opętanych albo nawiedzonych ich mocą. Pewną formę egzorcyzmu odnajdujemy w modlitwach poprzedzających chrzest. W wypadku człowieka opętanego egzorcysta wyznaczony przez biskupa sprawuje obrzęd składający się z modlitw, pokropienia wodą i włożenia rąk (CIC 1172; nie ma nic na ten temat w CCEO). Wykonywanie egzorcyzmu opiera się na tym, co Chrystus i Jego uczniowie czynili w podobnych wypadkach (Mt 10, 1; Mk 1, 21-28; Łk 4, 31-37; 11, 14-23; Dz 19, 11-12). W styczniu 1999 roku Watykan opublikował nowy obrzęd egzorcyzmu; poprzedni został po raz ostatni przejrzany w roku 1614. Zob. demony, diabeł, opętanie diabelskie, sakramentale.

Naukowy wymiar egzorcyzmu ( wg. Wikipedia )

Opętanie przez demona nie jest medycznie uzasadnione, nie występuje w klasyfikacjach takich jak DSM-IV, tudzież ICD-10. Osoby deklarujące wiarę w to zjawisko przypisują czasem opętaniu symptomy związane z chorobami psychicznymi (choć należy zauważyć, że sami katoliccy egzorcyści uprzedzają, że można pomylić ze sobą opętanie i chorobę psychiczną, a także często współpracują z psychiatrami), takimi jak: histeria, mania, psychoza, zespół Tourette’a, epilepsja, schizofrenia, zaburzenie dysocjacyjne tożsamości[2][3][4]. W przypadku zaburzenia dysocjacyjnego tożsamości, u 29% badanych, alternatywna osobowość identyfikuje siebie jako demona[5]. Istnieje również forma monomanii zwana demonomanią lub demonopatią, w której pacjent wierzy, iż jest opętany przez jednego lub więcej demonów.

Wrażenie, że egzorcyzm oddziałuje na ludzi doświadczających symptomów opętania jest przypisywane efektowi placebo oraz sile sugestii[6]. Niektórzy hipotetycznie opętani to osobowości narcystyczne lub o niskiej samoocenie demonstrujące opętanie w celu zwrócenia na siebie uwagi[2].

Antropolodzy oraz psychiatrzy wskazali podobieństwa pomiędzy tradycyjnym diagnozowaniem opętania a współczesnymi kryteriami diagnostycznymi dla zaburzeń dysocjacyjnych. Przez wieki, egzorcyzmowanie było leczeniem „z wyboru” takich zaburzeń. Chrześcijańskie i judaistyczne praktyki egzorcyzmowania zostały razem opisane wraz z pokrewnymi technikami zaczerpniętymi z innych kultur[7]. Wspólne cechy wskazane w tradycyjnych egzorcyzmach zawierają:

  • użycie specjalnych technik diagnostycznych
  • użycie zaklęć, świętych ksiąg i muzyki
  • użycie rytualnych przedmiotów
  • użycie siły fizycznej
  • słowną konfrontację
  • opiekę nad egzorcyzmowanym, po odprawieniu rytuału
  • nienarażanie egzorcysty[3]

 

Negatywne Energie – Czarna Magia

Rożne pochodzenie negatywnej energii:

- negatywne energie – duchy w domu

- negatywne energie – ciele człowieka

- czarna magia

- wywoływanie duchów

- osoba, która posiada w sobie dużo negatywnej energii lub czuje w sobie coś negatywnego

- osoba, która ma dużo problemów w swoim życiu lub odczuwa coś złego w swoim dniu codziennym

- negatywne energie – duchy mogą przebywać na Ziemi przez tysiące lat

- negatywne energie – duchy przebywają tez w grupach

- negatywna energia – duch jeżeli się pokarze to zawsze pokazuje się jako cierpiąca, istota

- możemy widzieć negatywną energie – ducha przez długie godziny ale pozytywną energie – Anioła przez zaledwie kilka minut

- negatywne energie mogą atakować całe rodziny, powodując negatywne reakcje.

- złe położenie VAASTU

 

Aby uzyskać więcej informacji na temat Egzorcyzmu, proszę NAPISZ DO NAS

 

Om Sai Ram,

Jai Guru,

Jai, Ma